Gelenek Sayı 75

3 Kasım 2002 Genel Seçimleri öncesinde hazırlanan Seçim BildirgesiOnlar zengin partileridir. Bir zamanlar Turgut Özal açıkça itiraf etmişti: "Ben zenginleri severim" diye. Hiç değilse açık sözlüydü ya da öyle görünmeye çalışırdı. Şimdiki partiler sömürücülerin, asalakların, başkalarının emeği üzerinden geçinenlerin çıkarlarını savunup yoksul insanlardan destek istiyorlar. Hatta utanmadan "bu düzen değişmeli" diyorlar. Bu düzen sayesinde küpünü dolduran, Amerika'dan ruhsatlı yobaz Tayyip'in "bu düzen değişmeli" sözüne kim inanırTürkiye Komünist Partisi bu düzenden zarar görenlerin partisidir. Türkiye Komünist Partisi işçilerin, yoksul köylülerin, onurlu aydınların partisidir. Türkiye Komünist Partisi yoksulların, yoksulluğun acısını çekenlerin partisidir. Bu nedenle Türkiye Komünist Partisi yoksulluğu sevmez. İnsanlar arasındaki eşitsizlikleri...

Bu yazıda, TKP'nin seçim çalışmaları ve seçim sonrasına ilişkin kapsamlı değerlendirmelerin yer aldığı Komünist gazetesine güvenilerek, daha farklı bir yaklaşım geliştirilmeye çalışıldı. Bu nedenle sevgili okurlarımızın Komünist'in son üç aylık yayın faaliyetine göz atmaları TKP'nin seçim dönemindeki hedef ve tercihlerini kavramaları açısından son derece yararlı olacaktır. Erken seçim kararının alınmasından hemen sonra, Türkiye Komünist Partisi bu seçimlerin en önemli özelliğinin TKP’nin katılımı olduğunu açıklamıştı. Armutlu ve daha sonra Ereğli’de yapılan belediye meclisi seçimlerinden sonra, ülke genelinde yapılacak bir genel seçimde Türkiye Komünist Partisi’nin adı oy pusulalarında yer alacaktı.Bir işçi sınıfı partisinin bu kadar “öznel” bir değerlendirme yapmaya hakkı var mıydı?...

3 Kasım 2002 Genel Seçimleri öncesinde TKP tarafından hazırlanarak Türkiye genelinde dağıtılan “Komünist Kararname”1 Dış borçlar iptal edilmiştir. Yıllardır ülkemizi yoksullaştıran, halkımızın ekmeğine, aşına el koyan uluslararası tekellere bundan sonra tek kuruş aktarılmayacaktır. Emperyalist ülkelerin tefeci kuruluşu IMF'nin Türkiye bürosu kapatılmış ve bu kurumla yapılan bütün anlaşmalar tek taraflı olarak feshedilmiştir. Daha önceki iktidarlar tarafından emperyalist ülkelere söz verilen 120 milyar dolar halkımızın eğitim ve sağlık gereksinimlerine ayrılacaktır.2 İç borçlar silinmiştir. Sosyalist iktidarımız yaklaşık 130 katrilyon TL'lik bir iç borç devralmıştır. Bu miktarın önemli bir bölümü devletin büyük sermaye sahiplerinden aldığı yüksek faizli borçlardan oluşmaktadır. Yıllarca devlet patronlara parayı kredi...

Marksist literatürde “işçi sorunu” türünden bir başlıkla karşılaşılmaz. Bir alt başlık olarak, sözgelimi “sendikalar sorunu”na veya “işyeri komiteleri sorununa” da sık rastladığımızı söyleyemeyiz. Bu doğaldır. Çünkü marksizm teorik ve pratik düzlemlerde işçi sınıfını merkeze koymuştur. Merkeze konan “sorun” olmaz; sorun yaratır veya sorunlara müdahale eder.Bu anlamda sosyalist devrim mücadelesinde işçi sınıfının iki temel sorunu vardır: Köylülük sorunu ve ulusal sorun. Bazı ülkelerde bu sorunlardan birisinin, hatta ikisinin birden devre dışı kalmış olması bir şeyi değiştirmez. Dün de bugün de üzerinde en fazla tartışılan ve “sorun” olmayı hak eden iki başlık budur.Takip edenlerin kolayca hatırlayacağı gibi, uzun bir süredir “Kürt dinamiği”nin...

Türkiye solu bugüne kadar “tarım sorunu” hakkında ciddi bir tartışma yürütmedi. Köylülük hakkında yazılıp çizilenlerin bolluğu, bu söyleneni yalnızca doğruluyor. Çünkü Türkiye solu, tarım sorununun yalnızca köylülüğü doğrudan ilgilendiren boyutlarıyla ilgilendi. Belirleyici olan, köylülükle ilgili siyasal beklentilerdi. Bu nedenle de, tarım sorununun en az kırlardaki emekçiler kadar kentlerdeki emekçileri de ilgilendiren bir sorun olduğu gözardı edildi.Tarım sorunu ihmal edildiğinde, “köylülük sorunu”nu doğru bir şekilde değerlendirmek de olanaksızlaşacaktır. Türkiye solunun köylülük konusundaki yanlış ve geri tezlerinin ardında tarım sorununun ihmal edilmesinin bulunduğunu söylemiyorum. Kuşkusuz tam tersi geçerlidir. Ancak tarım sorununun kararlı bir şekilde ihmal edilmesi, yanlış ve geri tezlerin ömrünü uzatan...

Her şeyden önce, geciktiğimiz için bir özür borçluyuz.Ağustos ayında çıkmamız gerekirken, önce baskı aşamasında teknik sorunlarla karşılaştığımız, sonrasında da “Tarım ve Kır Emekçileri” başlıklı bir Gelenek’in seçim döneminde yeterli dikkat ve yoğunlaşmayla okunup tartışılamayacağını düşündüğümüz için, Kasım-Aralık sayısı olarak çıkıyoruz.3 Kasım genel seçimleri öncesinde, bu seçimleri tarihsel açıdan önemli kılanın, kuruluşundan 82 yıl sonra Türkiye Komünist Partisi’nin seçimlere katılması olduğunu söylemiştik. Komünistler, Türkiye tarihinde ilk kez bu denli geniş kesimlere doğrudan hitap etme ve sosyalizmi anlatma olanağını yaratmış oldu. Bunun örgütlü sosyalizm mücadelesi açısından ne denli büyük bir önem taşıdığını önümüzdeki dönemde somut olarak göreceğiz.Seçim sonrası Türkiyesi’nin sosyalizm mücadelesinde ne...

Çukurova’ya, yasaklarla çevrilmiş bir bölgenin göçmenleri olarak yerleştiler. Kiminin toprağı vardı, bağı bahçesi... Kiminin küçükbaş - büyükbaş hayvanları. Kimisinin hiçbir şeyi. Şimdi hepsi, Çukurova’nın narenciye bahçelerinde ırgat. Onların öyküsü, soğuk kış günlerinde ihtiyaç duyulan vitamin deposu portakalın, mandalinanın, limonun öyküsü biraz da...                                                                                      Irgatın ve Vitaminin Öyküsü                                                                Sinan AramanTarım işçileri dendiğinde bir zamanlar aklımıza özellikle Çukurova’daki yaşamı anlatan romanlar gelirdi. Günümüzde mevsimlik tarım işçileriyle ilgili kaza haberleri üzerinden medyaya taşınıyor tarım işçilerinin dramı. İlginçtir ki, çalıştırılmak üzere kamyonlara tıkıştırılan onlarca insanın yaşam kavgası bir tarafa bırakılarak, trafik kurallarının çiğneniyor oluşu eleştiriliyor. Genç kız ve kadınların neredeyse karın tokluğuna çalışmak için her şeyi göze...

Uluslararası işbölümü çerçevesinde az gelişmiş ve orta gelişkinlikte kapitalist ülkelerin tarımsal üretime yönlendirildiği doğrudur. Ancak gelişmiş kapitalist ülkelerin hedefi, hiçbir zaman, tarımsal ürün ihtiyaçlarını tamamen az gelişmiş kapitalist ülkelerden temin etmek olmamıştır.Olamaz da zaten. Az gelişmiş ve orta gelişkinlikteki kapitalist ülkelerin önüne tarıma dayalı kalkınma modellerinin konması, sanayileşmeden alıkonmaları ile birlikte düşünülmelidir. Diğer yandan, tarım makineleri, tohum, ilaç, gübre üreten tekellerin kârlarını artırma güdüsü, bu ülkelerin modern tarım girdileri ile tanışmasına yol açmış, ancak çoğu örnekte tarımsal yapılar toplumsal ihtiyaçlar doğrultusunda anlamlı bir dönüşüm geçirmemiştir. Aksine, kaynaklar boşa harcanmıştır.Örneğin Türkiye’de tarımsal üretim açısından en ciddi gelişmelerden biri 1950’lerden itibaren traktör...

Tarımsal yapıların kapitalistleşmesi çok genel olarak iki başlık altında incelenebilir. Kapitalizm koşullarında, tarımda kapitalist üretim tarzının kendisinden önceki üretim tarzlarını dönüştürmesi veya tasfiye etmesi ilk akla gelen başlıktır herhalde. Ama hep “bir kez ortaya çıkan kapitalizm”den söz ettiğimiz bugünkü şartlarda, kapitalizmin ilk anda nasıl ortaya çıktığı ve dünya üzerinde tarımsal yapıları ilk anda nasıl dönüştürdüğü de atlanmaması gereken bir başlıktır.Bize ne, olmuş bir kere, diyenler olabilir. Ancak bu netameli tartışmanın bugüne etkileri ihmal edilemeyecek kadar fazla.Çünkü ebedi bir sistem olarak vazedilen kapitalizm, ortaya çıkışına dair efsanelerin yarattığı sis perdesinden gayet iyi faydalanıyor. Kapitalizm hem ebedi hem de ezeli bir sistem...

TARIM, TEKNOLOJİ VE BİYOTEKNOLOJİ