Bu yazı, iki yıl kadar önce Türkiye Komünist Partisi’nin resmi belgelerine giren, öncesinde ve sonrasında bazı teorik ve siyasal metinlere konu olan “devletin çözülüşü” kavramına odaklananıyor. Yazı, kavramın Marksist devlet teorisi ile nasıl ilişkilendirilebileceği gibi merak uyandırabilecek bir soruya verilmesi gereken sağlam bir yanıt için giriş niteliği taşıyor. Ancak tek başına bu değil. AKP’nin de “çözücü” bir aktör olarak bu sürecin neresine yerleştiği teorik bazı önermelerle birlikte yazının konularından. Kavramın sistematik biçimde kullanıldığı 2-3 yıllık dönemin ardından bugün gelinen nokta...

Bir zamanlar Milli Demokratik Devrim-Sosyalist Devrim tartışması vardı. Siyasal bir ayrım noktasıydı, örgütsel bir hesaplaşmayı tetikledi ve hiç kuşkusuz teorik temellere oturuyordu. Hareketin bütününü sardı, etkiledi ve sönümlendi. Geriye kalan, Türkiye solunda bu tartışmanın açık ve örtülü izleridir. Tartışmanın kendisi de geride kaldı. Farklı geleneklerden gelenler gerçek ve ufuk açıcı olduğunda birleşiyor. Doğal, neredeyse bir başlangıç. 1960’larla birlikte kendini hissettirmeye başlayan bir toplumsal enerji, bu enerjiye yön vermeye çalışan arayışlar, hâlâ öykünülen yayıncılık pratikleri… Birkaç yıllık birikimin esaslı bir tartışmayı...

Türkiye nerededir?Türkiye’nin geleceği nerede aranmalıdır?Liberal ve ulusalcı taşmalar solu bu sorular karşısında kötürümleştirmişe benziyor. Doğu/batı denkleminde kaybolmaktır bu. Çok değil, bundan 6-7 yıl öncesinde ABD buralarda tozu dumana henüz katmadığı sıralarda, “Bunlar Irak gibi olalım isterler”i liberal ağızlardan çok duyardık. Irak, Irak olmaktan çıktığı oranda bir referans olmaktan uzaklaştı elbette, ama liberalizmin sol içinde yarattığı baskının en önemli ideolojik unsurlarından birini “doğu despotizmi”nden kopuş oluşturmaya devam etti.Solda liberalizmin batıcı/Avrupacı, ulusalcılığın doğucu/Asyacı bir yön duygusuna sahip olduğuna itiraz etmek mümkün gözükmüyor....

BİR MEŞRUİYET KAVGASI

ENTERNASYONAL GÜNDEM

KONGRE BELGELERİ

Komünist Hareketin İki Sorunu10-12 Kasım tarihlerinde Portekiz Komünist Partisi’nin ev sahipliğinde Lizbon’da gerçekleştirilen uluslararası komünist ve işçi partileri toplantısına Türkiye Komünist Partisi’ni temsilen Genel Sekreter Kemal Okuyan katıldı. Bu metin Okuyan’ın söz konusu toplantıda yaptığı konuşmaya dayanmaktadır. Bu yılki uluslararası toplantıya konan başlığın karmaşıklığındanLizbon toplantısının başlığı “Uluslararası durumun içerdiği tehlike ve olanaklar; emperyalist strateji ve enerji sorunu; halkın mücadelesi ve Latin Amerika deneyimi; sosyalizminin geleceği” idi. yararlanıp tüm dünyada komünist hareketin yüz yüze geldiği kimi sorunlara yoğunlaşmak ve bu sorunlarla...

RÖPORTAJ - TKP Genel Sekreteri Kemal Okuyan\'la Gelenek\'e Dair...

ENTERNASYONALİST GÜNDEM: YENİ BİR ATILIM İÇİN...

Engels diyor ki, Fransa’ da Sınıf Mücadeleleri için yazmış olduğu tartışmalı Önsöz’ de, “devrim hakkı, tek gerçek tarihsel haktır”. Devrimci mücadele üzerine bir araba dolusu söz söylemek olanaklıdır ancak pek azı Engels’ inki kadar özlü, onunki kadar ufuk açıcıdır. Bugün verdiğimiz mücadele, biraz da işçi sınıfının bu hakkı kullanmaya rıza göstermesi için değil midir?İstemekle olmuyor. Tarif çok ama konuyu kanımca en iyi özetleyen, Lenin’ in 1920 formülasyonudur: Sömürenle sömürülenleri aynı anda etkileyen bir bunalım olmaksızın bir devrimden söz edilemez.Türkiye böyle...