Gelenek Sayı 65

 Bizim marksist ya da ilerici aydınlarımızın bir bölümü (büyük bir bölümü demek yaralayıcı olacak) neden aydınlanmacılıktan bu kadar korkuyorlar? Hadi peşin hüküm vermeyelim, "cılık" demeyelim de daha kategorik bir kavram kullanalım; "Aydınlanma" neden onlar için kopulması gereken bir dönem?Marksistten ve aydından söz ediyoruz. Kendisine bahşedilen "ışık tutucu" sıfatın kaynağındaki bir büyük mücadeleye bu kadar hoyrat, bu kadar soğuk bakmak niye?Bu "titizlik" onların burjuvaziye (değil mi ki büyük "A"la Aydınlanma burjuva devrimlerine denk düşmektedir) karşı konumlanışlarındaki ideolojik tutarlılıklarının ürünü olabilir mi? Aydınlanma fikrine karşı dostça duygular beslenmemesi sakın bizim fark edemediğimiz ölçüde aydınca bir tavır olmasın?Bu sorulara yanıt arayacağım; onlarla yetinmeden....

İki Temmuz Bindokuzyüzdoksanüç... Gericiliği de onun önünü açanları da ona yataklık eden bu kalleş düzeni de unutmayacağız...Ne de yitirdiğimiz dostlarımızı kardeşlerimizi...Bu sayımızın ağırlıklı konusu dinci gericilik. Birbirini tamamlayan yeni çalışmalar için zemin oluşturduğuna inandığımız yazıların ilgi uyandıracağını düşünüyoruz.Siyasal gündeme dair yazı Fazilet Partisi'nin kapatılmasıyla birlikte ortaya çıkan "yeni gerici" aktörü karşı devrim-devrim denkleminde ele alarak konuya güncel bir giriş yapmış oluyor.Aydemir Güler de Fazilet Partisi'nin kapatılması gündeminden hareketle yürütülen tartışmalardaki konumlanışları deşifre ederek gericiliğin ülkemizdeki misyonu ve komünistlerin alması gereken tavır sorununu ele alıyor. "Gericilikle mücadelenin alfabesi" başlıklı yazı ülkemizde bir süredir yaşanan kafa karışıklıklarına güncel ve tarihsel bir açıklık...

Dinci gericilik, Türkiye solunun politik, ideolojik mücadelesinde ve uzantısı olarak toplumsal hareket alanında her zaman anlamlı bir yer kaplamıştır. Ancak, bu kavga alanının bir tarafını solun "sosyal demokrat" ve "ulusal sol" bölmelerinin kaplayagelmiş olması ironiktir.Kimi zaman emperyalist hesapların ürünü olarak palazlandırılan, kimi zamansa karşı devrimci yığışmanın içinde toplumsallaşma kanalları yakalayabilen dinci gericilik, -bir olgu olarak yükseldiği her durum aslında bir sınıf mücadelesi başlığı olmasına karşın- en fazla düzen içi didişme/inatlaşma konusu olarak politik değer kazanabilmiştir.Bu sonuca yol açan, sosyal demokrat ve ulusal sol bölmelerin bu başlıkta düzen dışı sola hareket alanı bırakmaması değil, düzen dışı solun bu başlığa dair kafa...

İZZETTİN ÖNDER’LE SÖYLEŞİ

Bu yazı, başlığının da söylediği gibi, daha çok bir giriş yazısı. Türkiye ekonomisinin güncel krizinin farklı boyutları, Gelenek'in önümüzdeki sayılarında ayrıntılı olarak tartışılacak. Bunun bir "gecikme" anlamına geleceği düşünülebilir. Ama birincisi, eğer Türkiye ekonomisine borsacılar gibi at gözlükleriyle bakmayacaksak, krizi tarihsel bağlamına yerleştirmemiz gerekiyor. İkincisi, Türkiye kapitalizminin bugünkü krizi, anlık bir kesintiden ibaret değil. Krizin yalnızca sonuçlarının belirginleşmesi değil, bizzat kendisi de uzun bir vadeye yayılacak.Uzatmamak için, biraz da keyfi olarak, 70lerin sonundaki "70 sente muhtaç" Türkiyeden başlayabiliriz...Sorun yüzeysel olarak ele alındığında, bir "döviz kıtlığı" sorunuydu. Yani, Türkiye'nin döviz kaynakları (ihracat, turizm, işçi dövizleri, uyuşturucu gelirleri vb.) döviz ihtiyacını (ithalat,...

 Türkiye, yeni yoluna arızalı bir motorla devam edecekEgemen sınıfın tüm kesimlerinden "deniz bitti" sözünü duymak mümkün hale geldi. Artık neredeyse mafya bile bu sözleri sarf edebilir cesarette. Türkiye'nin enflasyondan vazgeçme ve paylaşımı, üretim artışının önünü kesmeyecek biçimde yeniden düzenleme operasyonuna giriştiği, bu operasyonda da krizi, kriz yönetimini, emperyalist merkezlerin yönetim ve yönlendirme aygıtlarını araç olarak kullandığını görüyoruz. İki şeyi beklememek lazım: Süreç, Batı’nın istediği kalıba girme şeklinde bir doğrudan manipülasyon içermiyor. Yönlendirme, barındırdığı riskler göz önüne alınarak dolayımlı oluyor. İkincisi de bu sürecin sonunda ortaya "bambaşka bir Türkiye" falan çıkmayacak. Sadece sermaye giriş ve çıkışında arıza yapan unsurlar temizlenecek ve...

 "Zaman zaman gözleri sıkıntıya, yorgunluğa benzer bir şeyle bulanıyordu; ama yalnız çehresinin değil bütün varlığının hakim ve devamlı ifadesi olan rehaveti, ne yorgunluk, ne de sıkıntı bir an olsun bozabiliyordu. Gözlerinde, gülüşünde, başının, ellerinin her hareketinde rahat, açık, temiz bir ruhun ifadesi parlıyordu. Kayıtsız ve sathi bir göz Oblomov'a şöyle bir bakar ve 'iyi yürekli, kuzu gibi bir adamcağız olsa gerek' derdi. Ona daha yakından, daha anlayışlı bir gözle bakan biriyse yüzünü bir müddet süzer, sonra garip bir tereddüt içinde gülümser, geçerdi" GONÇAROV İvan Oblomov Türkiye İş Bankası yayınları 2000 s. 15. . 90'lı yılları dünya solu bu şekilde...

 Özgürlük ve Dayanışma Partisi (ÖDP), uzunca bir aradan sonra, "sol siyasette gündem" başlıklı bir makalenin kendisine ayrılmasını hak etti. Yalnız bu yazı, ÖDP'nin son dönemdeki bir politik açılımının değerlendirmesiyle ilgili bir yazı olmayacak. ÖDP bir süredir siyasal ve örgütsel olarak kilitlenmiş durumda. Bu yazıyı gerekli kılan, ÖDP'nin yola çıkış öncüllerini oluşturan siyasal ve örgütsel tercihlerine dair bir değerlendirme yapılması ihtiyacıdır. ÖDP pratiği, başından beri kendi varlık gerekçesi olarak öne sürdüğü bu tercihlerinin sorgulanabileceği ve belli sonuçların daha açık bir şekilde çıkarılabileceği bir evreye girmiştir.Bir süredir ÖDP'nin kendi içindeki bileşenleri zaman zaman can sıkıcı, zaman zaman gülünç ve zaman zaman da...

 Aydın Çubukçu, Özgürlük Dünyası'nın Haziran ayında çıkan sayısında "solculuk üzerine" bir yazı yazdı ÇUBUKÇU Aydın "Solculuk Üzerine"; Özgürlük Dünyası S. 111. . EMEP bir yana, Aydın Çubukçu'ya bu yazıyı yakıştırmakta oldukça zorlandığımı söyleyerek başlayacağım.Ne Çubukçu'yu partisinden ayırmak niyetindeyim, ne de EMEP'in teorik siyasal yanlışlarından azade bir Çubukçu var kafamda. Sadece EMEP'in bir süredir kendine yol olarak belirlediği çizginin teorizasyonu amacıyla kaleme aldığını çıkardığım yazının "Çubukçu'nun bunun aslını biliyor olması, bunları yazmaması gerekirdi" denecek şeyler içerdiğini düşünüyorum."Sınıfın birliği" denilince sendikal birliği anlıyor olmak, ideolojik mücadele denilince "toplumun sınıflara ayrıldığını ve işçi sınıfının ayrı çıkarları olduğunu" söylemek, ideolojik yapıları birebir ait oldukları...

Boşuna ümitlenmeyin konuşmam uzun olmayacak. (Kahkaha ve tezahüratlar)Seçkin konuklar;Değerli öğrenciler;Bir sorunum var, çünkü bugün burada iki şeyi bir arada kutlamak üzere bulunuyoruz: INDER'in kuruluşunun 40. yıldönümü (Alkışlar) ve Uluslararası Beden Eğitimi ve Spor Okulu'nun açılışı (Sloganlar). Peki şimdi ne yapmam gerekiyor? Ne hakkında konuşmalıyım? İkisi de benim açımdan çok önemli olaylar. Okulun açılışı iki ya da üç ay öncesinde gerçekleştirilemezdi, çünkü bunun için hiç zamanımız yoktu ve bu yüzden de açılış ve yıldönümü kutlaması aynı zamana rastladılar; yani tam anlamıyla bir tesadüf.INDER ve onun kırk yıllık tarihi hakkında söylenebilecek çok şey var. Bazı yoldaşlarımız bu tarihin bir kısmını hatırlattılar. Humberto...