Gelenek Sayı 68

“Mesela 2000’inci yılda; Türk Milli Kurtuluş Hareketinin fikir yapısını ve mahiyetini değerlendirmek isteyecek araştırıcılar, herhalde, derin görüş ayrılıkları içinde kalacaklardır. O kadar ki bu araştırıcılar, Türkiye bir inkılap hareketi yaşadı mı, yoksa olup bitenler, gelip geçenler, mücahit bir önderin müdahaleleri ile, onun mizacına ve günün icaplarına göre gelişen olağan işler midir diye, kararsızlık içinde bocalayabilecektir...” AYDEMİR Şevket Süreyya, İnkılap ve Kadro, Bilgi yay., İkinci Basım, Ocak 1968, s.11. 2000’li yılların Türkiyesi’nde, “Türk Milli Kurtuluş Hareketinin fikir yapısı” ya da kemalizm hakkında “derin görüş ayrılıkları”nın bulunduğunu herhalde kimse inkar etmeyecektir. Üstelik, görüş ayrılıklarına yol açan tek konu, bir “inkılap...

Attila İlhan, kendi iddia ve varsayımları bir yana, Türkiye'nin özgün kemalistlerinden biridir. Özgünlüğü kapsamında değerlendirilmeli; kendisini "sosyalist" olarak görür. İçerden sayıp girilmesi kaçınılmaz bir etik tartışmanın önünü hemen almak istediğim için belirtmeliyim: Bizden değildir. Yalnızca etik nedenlerle -ki bunlar hayli önemlidir- değil aşağıda değerlendirilecek ideolojik tercihleri nedeniyle bizden değildir.Özgün olan ve olmayanİlhan'ın özgünlüğünden söz ederken neyi kastettiğim aşağıda açıklık kazanacak. Ancak belirtmeden geçemeyeceğim: İlhan gerçek ve sıradan bir Türk aydınıdır. Bu saptama herhangi bir küçümsemeye dayanmıyor; aksine huzursuzluk ve üzüntü veriyor. Ama tam da Aziz Nesin'in kastettiği yüzdelerle ifade edilen Türk toplumunun bir "aydını"dır.Biyografik verilerine baktığımızda ortaya çıkan ürünlerin arkaplanına...

“Sanıyorum sonuna geldi” ÇAKIR Ruşen- CİNEMRE Levent, Sol Kemalizme Bakıyor, Murat Belge ile yapılan röportaj içinde, Metis yay., s.119. .Yıllar önce kemalizmle ilgili bu söyleniyordu. Ve sanıldığından daha fazla sayıda solcu tarafından. Türkiye solu, karşısında görmekten kurtulamadığı kemalizmi aştığını sanıyordu. Kendi gücüyle değil tabii. Kemalist söylemlerle gelen 12 Eylül gericiliğinin ve darbenin hemen ardından başlayan Kürt direnişinin kemalizmi ila nihaye bitirdiği iddia ediliyordu. Yeni sol çevrelerde pazarlanan tez şuydu: Kemalizm aslında hiçbir toplumsal temeli ve sınıfsal karşılığı olmayan bir tür faşist diktatörlüktü. Yıllar boyu (takriben 12 Mart’a kadar) kemalizme hakettiği karşılığı veremeyen sol da sonuçta bu suça ortak olmuştu. Nihayet...